در کتاب مواعظ العدیه، تالیف آیة الله علی مشکینی آمده است که روزی پیامبر (ص) از جایی عبور می کردند. چشمشان به جمعیتی افتاد که دور شخصی را گرفته بودند. حضرت نزد آن ها رفتند و پرسیدند: برای چه در اینجا جمع شده اید؟!
مردم عرض کردند: دیوانه ای در اینجا هست که حرکات او ما را به اینجا کشانده است.
پیامبر فرمودند: دیوانه ی حقیقی این شخص نیست؛ بلکه این شخص بی نوا، گرفتار و بیمار است. آیا می خواهید شما را به ویژگی های دیوانه حقیقی، آگاه کنم؟
عرض کردند: آری ای رسول خدا.
سپس حضرت فرمودند: دیوانه ی حقیقی دارای این نشانه هاست:

1- همیشه با کبر و نخوت، راه می رود؛
2- به دو طرف خود (از روی غرور) مکرر نگاه می کند؛
3- شانه های خود را (از روی برتر دانستن خود به دیگران) بالا و پایین می آورد؛
4- از درگاه خدا آرزوی بهشت می کند با این که پیوسته در گناه می باشد و به گناه خود ادامه می دهد؛
5- و جامعه، نه از شر او در امانند و نه به خیر او امیدوار.